پرستاري

با سالمندان بي حوصله چه كنيم؟رفتار با سالمندمحبت به سالمندان بارزترين نشانه اخلاق و انسانيت است. زيرا محبت به سالمندان مانند محبت به همسر دوطرفه نيست و مانند محبت به كودكان هم شيرين و جذاب نيست بلكه متحمل زحمت و شايد آزار و اذيت هم باشد، بنابراين حسن رفتار ما با سالمندان ملاك انسانيت و نمره اخلاق ماست .
سالمندان بي حوصلهدر توصيه هاي اخلاقي همواره صحبت از نيكي به سالمندان و نگهداري سالمند آنها در جمع گرم خانواده مي شود در حاليكه تحمل بدخويي بعضي از سالمندان دشوار است. بايد پذيرفت گاهي اوقات آنچه افراد در دوره سالمندي تجربه مي كنند محصول طبيعي اعمال خودشان است .گاهي ما مجبور به نگهداري از سالمنداني هستيم كه خلقيات ناپسندشان ما را رنج مي دهد مثل پدربزرگ شكاكي كه به هر گونه عملكرد اعضاي خانواده خود سوءظن دارد. همچنين گاهي احساسات بد و خاطرات ناخوشايندمان موجب كاهش صبر و طاقتمان در مقابل سالمندان مي شود. مثلا وقتي ناگزيريم با پدر شوهر يا مادر شوهري (يا پدرزن و مادر زني) زندگي كنيم كه مسبب ناراحتي هاي زيادي در زندگي مشترك ما با همسرمان بوده اند. اكنون كوچكترين بدرفتاري آنها در احساسات و عواطف ناخوشايند ما ضرب مي شود و مشكل ساز مي گردد.مخلص كلام اينكه گاهي ما با سالمنداني زندگي مي كنيم كه تحمل آنها برايمان سخت است .در چنين اوضاعي تكليف چيست؟سالمنداني كه با ما زندگي مي كنند به گردن ما حق زيادي دارند و اگر خوب و مهربانند، محبت به آنها و نگهداريشان و تحمل زحمت به خاطر ايشان ، كمترين كاري است كه مي توانيم برايشان انجام دهيماما اگر والدين ما نيستند و اگر بداخلاق يا داراي عادات ناپسندي هستند و نيكي به ايشان نياز به تقوي و صبر زيادي دارد تكليف چيست؟در هر صورت انسانيت حكم مي كند با ديگران به نيكي رفتار كنيم. با نيكي كردن به سالمندان و تحمل اخلاق و رفتار بدشان مي توانيم حسن خلق را تمرين كرده و صبور و مقاوم شويم . نيكي كردن به كسي كه به ما بدي كرده مي تواند موجب احساس فرح دروني و سلامت روحي ما گردد. هيچ گاه گمان نكنيد كساني كه اين مشكلات را ندارند خوشبختي هايي دارند كه شما نداريد . چه بسا گرفتاريهايي كه به خاطر اين نيكي از شما سلب شده باشد . علاوه بر اين ،حضور سالمندان در خانواده مي تواند فرصتي طلايي براي آموزش رفتار ها و اخلاقهاي نيك به فرزندان را به وجود آورد .اما اگر به هر دليلي آنها را به خانه سالمندان فرستاديد بازهم به آنها محبت كنيد. مبادا چيزي را بهانه كنيد كه از ايشان فاصله بگيريد. فراموش كردن آنها اگر چه ظاهرا تكاليف شما را كم مي كند شما را گرفتار عذاب وجدان مي كند، چه بسا خودتان هم متوجه نباشيد. يادتان باشد هر انساني در روح خودش به محبت كردن به ديگران نيازمند است . بسياري از بيماري هاي عصبي و ناآرامي ها و نگرانيهاي پنهان ما ، حاصل عذاب وجدان است .احسان كردن به پيران ،از برجسته ترين اشكال احسان است كه مي تواند تغذيه روحي و معنوي مناسبي براي ما باشد.با مدارا و حفظ آرامش مي توانيم به راحتي باسالمندان كنار بياييم .اصرار نداشته باشيد تا چيزي را به ايشان اثبات كنيد. اگر مهربان باشيد و حسن نيتتان را نشان بدهيد به خاطر ضعف و رقت قلبي دوران سالخوردگي خيلي زود به شما وابسته مي شوند.
اصلاح رفتار سالمنداناگر بداخلاقي سالمندان عارضه پيري باشد مثلا در اثر بيماريهاي اين دوران يا معلول احساس بي كفايتي به خاطر از دست دادن كار و همكاران يا به خاطر احساس مزاحمت و سربار بودن و از اين قبيل باشد ،با فراهم آوردن شرايط بهتر و با تلقين مفيد بودن و رحمت بودنشان در خانواده مي توانيد بدخلقي هايشان را چاره كنيد.اما اگر بد خلقي جزء رفتارشان بوده و هست، توجه داشته باشيد :ما مامور به تربيت سالمندان نيستيم .هر چند اگر هم بوديم چندان موفقيتي به دست نمي آورديم .دوران پيري دوران تثبيت خلقيات و ملكه شدن عادات است .تغيير اخلاق و رفتار كسي در دوران پيري تقريبا بعيد است .تنها كاري كه مي توانيم بكنيم اين است كه از ايجاد تنش جلوگيري كنيم .با مدارا و حفظ آرامش مي توانيم به راحتي با آنها كنار بياييم .اصرار نداشته باشيد تا چيزي را به ايشان اثبات كنيد.اگر مهربان باشيد و حسن نيتتان را نشان بدهيد به خاطر ضعف و رقت قلبي دوران سالخوردگي خيلي زود به شما وابسته مي شوند .اگر خوش بين باشيد و با باورهاي منفي كار را براي خود سخت نكنيد با سالمندان بداخلاق هم مي تواند دوست شويد و فضاي خوبي را در خانواده ايجاد كنيد.
ما معلم اخلاق فرزندانمان هستيمفرزندان ما رفتارهاي ما را الگو برداري مي كنند.آنها با ما همانطوري رفتار خواهند كرد كه امروز ما با والدينمان رفتار مي كنيم . توضيحات ما مشكلي را حل نمي كند زيرا يك واقعيت و اصل مسلم در تربيت مي گويد :«فرزندان ما همان چيزي مي شوند كه ما هستيم نه آن چيزي كه ما مي خواهيم بشوند.» (دكتر عبدالعظيم كريمي ،چهل نكته تربيتي )اين اصل در تربيت آن چنان محكم و استوار است كه در بين دانشمندان تربيتي معروف است كه مي گويند:فرزندت را به من بنما تا بگويم كه تو كيستي !فرزندان شما شبانه روز شاهد رفتار شما با سالمندان هستند. آنها هم در شرايط فعلي شما قرار خواهند گرفت .دوست داريد چه رفتاري با شما داشته باشند؟احتمالا هيچ گاه تاكنون به چنين چيزهايي فكر نكرده ايد .زيرا با ميل طبيعي انسان مخالف است .بشر در روياهاي خود همواره چيزهايي را كه مطلوب او هستند در نظر مي گيرد و آينده خود را آن طور كه دوست دارد مجسم مي نمايد .به عبارتي نفس ما ،ما را فريب مي دهد.البته اگر هم به چنين روزهايي فكر كنيم خودمان را از هر عيب و نقصي مبرا فرض مي كنيم حال آنكه اين چنين نيست .پس واقع بينانه وقتي به سالمندان مي نگريد خودتان را جاي آنها در نظر بگيريد و با رحم كردن در حق ايشان به خودتان لطف كنيد كه دنيا دار مكافات است.

با سالمندان بي حوصله چه كنيم؟رفتار با سالمندمحبت به سالمندان بارزترين نشانه اخلاق و انسانيت است. زيرا محبت به سالمندان مانند محبت به همسر دوطرفه نيست و مانند محبت به كودكان هم شيرين و جذاب نيست بلكه متحمل زحمت و شايد آزار و اذيت هم باشد، بنابراين حسن رفتار ما با سالمندان ملاك انسانيت و نمره اخلاق ماست .
سالمندان بي حوصلهدر توصيه هاي اخلاقي همواره صحبت از نيكي به سالمندان و نگهداري سالمند آنها در جمع گرم خانواده مي شود در حاليكه تحمل بدخويي بعضي از سالمندان دشوار است. بايد پذيرفت گاهي اوقات آنچه افراد در دوره سالمندي تجربه مي كنند محصول طبيعي اعمال خودشان است .گاهي ما مجبور به نگهداري از سالمنداني هستيم كه خلقيات ناپسندشان ما را رنج مي دهد مثل پدربزرگ شكاكي كه به هر گونه عملكرد اعضاي خانواده خود سوءظن دارد. همچنين گاهي احساسات بد و خاطرات ناخوشايندمان موجب كاهش صبر و طاقتمان در مقابل سالمندان مي شود. مثلا وقتي ناگزيريم با پدر شوهر يا مادر شوهري (يا پدرزن و مادر زني) زندگي كنيم كه مسبب ناراحتي هاي زيادي در زندگي مشترك ما با همسرمان بوده اند. اكنون كوچكترين بدرفتاري آنها در احساسات و عواطف ناخوشايند ما ضرب مي شود و مشكل ساز مي گردد.مخلص كلام اينكه گاهي ما با سالمنداني زندگي مي كنيم كه تحمل آنها برايمان سخت است .در چنين اوضاعي تكليف چيست؟سالمنداني كه با ما زندگي مي كنند به گردن ما حق زيادي دارند و اگر خوب و مهربانند، محبت به آنها و نگهداريشان و تحمل زحمت به خاطر ايشان ، كمترين كاري است كه مي توانيم برايشان انجام دهيماما اگر والدين ما نيستند و اگر بداخلاق يا داراي عادات ناپسندي هستند و نيكي به ايشان نياز به تقوي و صبر زيادي دارد تكليف چيست؟در هر صورت انسانيت حكم مي كند با ديگران به نيكي رفتار كنيم. با نيكي كردن به سالمندان و تحمل اخلاق و رفتار بدشان مي توانيم حسن خلق را تمرين كرده و صبور و مقاوم شويم . نيكي كردن به كسي كه به ما بدي كرده مي تواند موجب احساس فرح دروني و سلامت روحي ما گردد. هيچ گاه گمان نكنيد كساني كه اين مشكلات را ندارند خوشبختي هايي دارند كه شما نداريد . چه بسا گرفتاريهايي كه به خاطر اين نيكي از شما سلب شده باشد . علاوه بر اين ،حضور سالمندان در خانواده مي تواند فرصتي طلايي براي آموزش رفتار ها و اخلاقهاي نيك به فرزندان را به وجود آورد .اما اگر به هر دليلي آنها را به خانه سالمندان فرستاديد بازهم به آنها محبت كنيد. مبادا چيزي را بهانه كنيد كه از ايشان فاصله بگيريد. فراموش كردن آنها اگر چه ظاهرا تكاليف شما را كم مي كند شما را گرفتار عذاب وجدان مي كند، چه بسا خودتان هم متوجه نباشيد. يادتان باشد هر انساني در روح خودش به محبت كردن به ديگران نيازمند است . بسياري از بيماري هاي عصبي و ناآرامي ها و نگرانيهاي پنهان ما ، حاصل عذاب وجدان است .احسان كردن به پيران ،از برجسته ترين اشكال احسان است كه مي تواند تغذيه روحي و معنوي مناسبي براي ما باشد.با مدارا و حفظ آرامش مي توانيم به راحتي باسالمندان كنار بياييم .اصرار نداشته باشيد تا چيزي را به ايشان اثبات كنيد. اگر مهربان باشيد و حسن نيتتان را نشان بدهيد به خاطر ضعف و رقت قلبي دوران سالخوردگي خيلي زود به شما وابسته مي شوند.
اصلاح رفتار سالمنداناگر بداخلاقي سالمندان عارضه پيري باشد مثلا در اثر بيماريهاي اين دوران يا معلول احساس بي كفايتي به خاطر از دست دادن كار و همكاران يا به خاطر احساس مزاحمت و سربار بودن و از اين قبيل باشد ،با فراهم آوردن شرايط بهتر و با تلقين مفيد بودن و رحمت بودنشان در خانواده مي توانيد بدخلقي هايشان را چاره كنيد.اما اگر بد خلقي جزء رفتارشان بوده و هست، توجه داشته باشيد :ما مامور به تربيت سالمندان نيستيم .هر چند اگر هم بوديم چندان موفقيتي به دست نمي آورديم .دوران پيري دوران تثبيت خلقيات و ملكه شدن عادات است .تغيير اخلاق و رفتار كسي در دوران پيري تقريبا بعيد است .تنها كاري كه مي توانيم بكنيم اين است كه از ايجاد تنش جلوگيري كنيم .با مدارا و حفظ آرامش مي توانيم به راحتي با آنها كنار بياييم .اصرار نداشته باشيد تا چيزي را به ايشان اثبات كنيد.اگر مهربان باشيد و حسن نيتتان را نشان بدهيد به خاطر ضعف و رقت قلبي دوران سالخوردگي خيلي زود به شما وابسته مي شوند .اگر خوش بين باشيد و با باورهاي منفي كار را براي خود سخت نكنيد با سالمندان بداخلاق هم مي تواند دوست شويد و فضاي خوبي را در خانواده ايجاد كنيد.
ما معلم اخلاق فرزندانمان هستيمفرزندان ما رفتارهاي ما را الگو برداري مي كنند.آنها با ما همانطوري رفتار خواهند كرد كه امروز ما با والدينمان رفتار مي كنيم . توضيحات ما مشكلي را حل نمي كند زيرا يك واقعيت و اصل مسلم در تربيت مي گويد :«فرزندان ما همان چيزي مي شوند كه ما هستيم نه آن چيزي كه ما مي خواهيم بشوند.» (دكتر عبدالعظيم كريمي ،چهل نكته تربيتي )اين اصل در تربيت آن چنان محكم و استوار است كه در بين دانشمندان تربيتي معروف است كه مي گويند:فرزندت را به من بنما تا بگويم كه تو كيستي !فرزندان شما شبانه روز شاهد رفتار شما با سالمندان هستند. آنها هم در شرايط فعلي شما قرار خواهند گرفت .دوست داريد چه رفتاري با شما داشته باشند؟احتمالا هيچ گاه تاكنون به چنين چيزهايي فكر نكرده ايد .زيرا با ميل طبيعي انسان مخالف است .بشر در روياهاي خود همواره چيزهايي را كه مطلوب او هستند در نظر مي گيرد و آينده خود را آن طور كه دوست دارد مجسم مي نمايد .به عبارتي نفس ما ،ما را فريب مي دهد.البته اگر هم به چنين روزهايي فكر كنيم خودمان را از هر عيب و نقصي مبرا فرض مي كنيم حال آنكه اين چنين نيست .پس واقع بينانه وقتي به سالمندان مي نگريد خودتان را جاي آنها در نظر بگيريد و با رحم كردن در حق ايشان به خودتان لطف كنيد كه دنيا دار مكافات است.